در این نوشتار برخی از تجربیات شخصی خودم را در قالب اندرزهایی به اندیشمندان و دانشگران جوانی نگاشته‌ام که قرار است به زودی به دنیای حرفه‌ای دانش قدم بگذارند. بسیاری از نکاتی از ظاهراً خیلی شُسته رُفته به نظر می‌آیند، در واقع ناشی از اشتباه‌های فراوان خودم بوده است که گران به دست آمده‌اند ولی ارزان در اختیار رهروان حقیقی مسیر دانش قرار می‌دهم؛ با این امید که هوای تجربه این اشتباه‌ها به سرشان نزند. منظور از دنیای حرفه‌ای دانش، همان فضای آکادمیک با همه لوازم و مخلفات آن است که رعایت قواعد آن بر همه اعضای آن فضا ضروری است. آشنا نبودن با اصول حرفه‌ای دنیای علم، که خود از مسائل خیلی جزئی تشکیل یافته لست، بعضاً به خطاها و اشتباهات جبران‌ناپذیری می‌انجامد که شاید ناخواسته رخ داده باشد ولی فرد را کیلومترها از مسیر صحیح دور می‌کند. از این رو نیاز دیدم برخی از نکات ظریف را که گمان می‌کنم احتیاج هر دانش‌جو و رهرو حقیقی دانش است را در این مقاله کوتاه بیاورم. این نوشتار تقریباً همان گفتاری است که در بین دانش‌جویان پردیس شهید رجایی (دانشگاه فرهنگیان) شیراز در تاریخ ۲۵ فروردین ۱۳۹۵ ارائه نموده‌ام.
ابتدای صفحه